تاثیر دور آبیاری، اسید هیومیک و نوع کود گوگردی بر صفات مورفولوژیکی و عملکردی شنبلیله

به منظور بررسی تاثیر دور آبیاری، اسید هیومیک و نوع کود گوگردی بر صفات مورفولوژیکی و عملکردی شنبلیله آزمایشی به صورت اسپلیت پلات فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار در سال 1392 در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه آزاد اسلامی بیرجند اجرا گردید. فاکتورهای مورد مطالعه شامل دور آبیاری در 2 سطح (5 و 10 روز) به عنوان کرت اصلی و ترکیب 2 مقدار اسید هیومیک (صفر و 10 لیتر در هکتار) و 4 نوع کود گوگردی (عدم مصرف کود گوگردی، کودهای گوگردی بنتونیت‌دار، هیومیک‌دار و اوره با پوشش گوگردی) به عنوان کرت فرعی بودند. در این تحقیق صفات ارتفاع بوته، تعداد انشعابات ساقه اصلی، طول غلاف، وزن هزار دانه، عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیک و شاخص برداشت مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد با افزایش دور آبیاری از 5 به 10 روز همه صفات مذکور به جز تعداد انشعابات ساقه اصلی، به طور معنی‌داری و به ترتیب 9/19، 9/20، 6/34، 4/37، 4/34 و 7/16 درصد کاهش یافت. کاربرد 10 لیتر در هکتار اسید هیومیک باعث افزایش معنی‌دار همه صفات و به ترتیب 3/10، 5/13، 5/15، 8/42، 7/47، 2/85 و 42 درصد گردید. نوع کود گوگردی تاثیر معنی‌داری بر صفات شنبلیله نداشت. همچنین اثر متقابل آبیاری و هیومیک اسید بر ارتفاع بوته، وزن هزار دانه، عملکرد بیولوژیک و شاخص برداشت و اثر متقابل آبیاری و کود گوگردی بر ارتفاع بوته معنی‌دار بود. به طور کلی تیمار دور آبیاری 5 روز و کاربرد 10 لیتر در هکتار اسید هیومیک را برای زراعت شنبلیله در بیرجند می‌توان پیشنهاد کرد.